In onze nieuwsbrief van december 2022 konden we het goede nieuws melden dat na een lange onzekerheid de nalatenschap van Frans Senff inderdaad gedeeltelijk voor Endulen Hospital zou kunnen worden aangewend. Vanuit het ziekenhuis, en ook op aanraden van Flying Medical Service, was het verzoek gekomen om voor een periode van twee jaar een Nederlandse arts uit te zenden. Stichting Tweega, die al jaren dergelijke uitzendingen verzorgt, heeft dit ook voor Endulen Hospital georganiseerd. Zij hebben Sieuwke Hartmans bereid gevonden om twee jaar in het ziekenhuis aan het werk te gaan. Ze is er begin februari aangekomen. Dat ze met verve aan deze klus is begonnen blijkt uit haar onderstaande relaas dat ze voor Stichting Chagos geschreven heeft.
Sinds februari werk ik in Endulen Hospital. Een ziekenhuis dat al enkele jaren door Stichting Chagos gesteund wordt. Jarenlang kwam Frans Senff hier twee keer per jaar werken, en dit heeft zijn sporen zeker nagelaten. Er zijn geregeld collega’s die een verhaal over Frans vertellen, wat hij allemaal wel niet deed. Zijn tomeloze inzet voor het ziekenhuis, en dat hij dit ook verwachtte van de andere dokters en verpleegkundigen. Je merkt het in het ziekenhuis. Het ziekenhuis heeft namelijk veel zaken goed voor elkaar: er zijn voldoende monitors, bloeddrukmeters en thermometers, en zelfs genoeg beademingsmaskers. En als ik dan zeg, zo dit hebben jullie goed voor elkaar, dan antwoorden ze altijd, “Ja, dat komt door Babu”. En babu betekent opa, en dan bedoelen ze Frans. De hoofdverpleegkundige vertelde mij lachend dat Frans altijd met het vliegtuigje naar Endulen kwam en 1 keer ging hij direct door naar de operatiekamer, er was namelijk een keizersnede en hij wilde graag direct mee opereren. Deze verhalen inspireren enorm, de inzet voor de medemens zonder er iets voor terug te willen. En dankzij de nalatenschap van Frans is het mogelijk dat ik nu twee jaar in Endulen Hospital ga werken.
Tot nu toe bevalt dit erg goed. Het personeel is gedreven om de Maasai van goede gezondheidszorg te voorzien. Echter, door de politieke onrust zijn er de afgelopen maanden veel onzekerheden geweest in Endulen Hospital. Sinds oktober is er een nieuwe medical officer in charge, dr Editha, en sinds januari is dr Nestory, nu afgestudeerd gynaecoloog, terug in Endulen. Er zijn dus veel wisselingen geweest en we hopen dat we het ziekenhuis in stabieler vaarwater kunnen krijgen.
In februari en maart zagen we dat er weer meer patiënten naar het ziekenhuis kwamen, echter in de maand april zien we dat dit weer afneemt. We weten dat mensen ziek worden, maar waarom ze niet komen, dat weten we niet. Ook zien we dat in de afgelopen 3 jaar de thuisbevallingen zijn toegenomen en de bevallingen in het ziekenhuis zijn afgenomen. Een van de projecten die we hiervoor graag willen opstarten is de “Community Engagement Meeting”, we willen het gesprek aangaan met de lokale leiders en chiefs om erachter te komen waarom men niet naar het ziekenhuis komt om te bevallen. De beslissing dat een vrouw naar het ziekenhuis gaat wordt namelijk genomen door het hoofd van de familie en het dorp en niet door de vrouw zelf.
Gelukkig hebben we ook positieve verhalen. In een van de eerste weken dat ik hier was kwam er een zwangere vrouw (7e zwangerschap) ’s ochtends vroeg naar het ziekenhuis. Het eerste kindje van de tweelingzwangerschap was acht uur eerder thuis al geboren, het tweede kindje liet op zich wachten. Op de echo zagen we dat het tweede kindje gelukkig nog leefde. Ze had veel risicofactoren om een nabloeding te verwachten na de geboorte. Ze is vanwege het hoge risico op een ernstige nabloeding, die wij op dat moment niet konden behandelen in ons ziekenhuis, met de ambulance naar Karatu Lutheran Hospital vervoerd. Twee uur lang hobbelen over een modderige weg. Moeder en beide kinderen hebben deze spannende rit overleefd en er is een gezonde jongen ter wereld gekomen in het ziekenhuis in Karatu. De familie bedankt Mungu (God), en ondertussen blijf ik me verbazen over wat een mensenlichaam allemaal aan kan. Gelukkig is er sinds maart een anesthesiemedewerker begonnen en dit betekent dat wij zulke gevallen weer hier in Endulen kunnen opvangen. We kunnen keizersnedes en andere operaties uitvoeren. Mede dankzij de bijdrage van Stichting Chagos kan het ziekenhuis blijven draaien en kunnen we de zorg voor de patiënten verbeteren. Hier zijn we enorm dankbaar voor.
Stichting Chagos gaat zolang de donaties het toelaten door met het bieden van salarissteun voor het ziekenhuis. Elke maand maken we hiertoe € 1400 over en krijgen daarvoor steeds een keurige specificatie van Dr. Editha.
Daarnaast hebben we ook een verzoek van een organisatie in Munster, Duitsland, gehonoreerd om een bijdrage te leveren voor de bekostiging van de urgente vervanging van een zonne-energiesysteem dat noodzakelijk is voor de aanvoer van water. We hebben hiervoor € 1000 gedoneerd.
Onze dank gaat uit naar al diegenen die het ziekenhuis blijven steunen.